Który film Tomb Raider lepiej oddaje klimat gier?

Filmy z grami wideo weszły w nową erę, dalece odległą od pierwszej dekady lub dwóch. „Klątwa gier wideo” zawsze była bzdurą, ale większość adaptacji na żywo była okropna. Najnowsze przykłady czerpią przyjemność z absurdalnego założenia lub przechodzą na seriale animowane. Lara Croft trzy razy próbowała odnieść sukces kasowy. Ponieśli klapę finansową i krytyczną, ale który z filmów znajduje coś wartego powiedzenia na temat gier?

Tomb Raider był jedną z najbardziej zapadających w pamięć marek na PlayStation, ale jej wysiłki wykraczające poza lata 90. nie mogły się wyróżnić. Crystal Dynamics wprowadziło serię restartów, znaną obecnie jako trylogia Survivor , która na nowo przedstawiła historię Lary Croft. Nowe wpisy mogą równie dobrze być oddzielone od głupiej serii inspirowanej Indianą Jonesem, która rzekomo je zapoczątkowała. Imię Crofta jest ich jedynym wspólnym elementem. Następnie trzy adaptacje filmowe pochodzą z różnych epok kulturowego wpływu gry.

Lara Croft: Tomb Raider

Angelina Jolie jako Lara Croft trzymająca broń w Tomb Raider

Dyrektor	Szymon West
Pisarze	Patricka Massetta i Johna Zinmana
Rzucać	Angelinę Jolie, Jona Voighta i Iaina Glena
Data wydania	15 czerwca 2001
Czas wykonania	101 minut
Kasa fiskalna	274,7 miliona dolarów
Wynik zgniłych pomidorów	20% od 163 krytyków

Lara Croft: Tomb Raider to 12. najbardziej dochodowy film o grach wideo wszechczasów. Kiedy w 2001 roku trafił do kin, zajął pierwsze miejsce, choć miał tylko dziewięć lub dziesięć innych zgłoszeń. Najmądrzejszą decyzją, jaką podjęli szefowie produkcji, było obsadzenie Angeliny Jolie w roli Lary Croft. Wypróbowali kilka innych aktorek i spotykali się z ciągłym sprzeciwem fanów i ówczesnych publikacji o grach. Oczywiście większość komentowała jedynie budowę ciała bohatera, sugerując ponurą interpretację wartości serii. Od tego czasu zagrała niemal identyczne postacie w kilkunastu innych, zapadających w pamięć projektach, ale jej umiejętność sprzedawania beznadziejnych dialogów i dziwacznych decyzji fabularnych podnosi poziom tekstu. Lara Croft: Tomb Raider był powszechnie pogardzany przez krytyków, ale ma w sobie urok. Wartość komediowa nadaje filmowi cel, któremu niestety brakuje. Jako adaptacja, w inscenizacji i wykonaniu Lary Croft nie ma nic inteligentnego . To całkowicie typowy film akcji, w którym Angelina Jolie wciela się w postać, której imię pochodzi od serii gier wideo.

Lara Croft: Tomb Raider – kolebka życia

Angelina-Jolie-i-Gerard-Butler-w-Lara-Croft-Tomb-Raider-Kołyska-Życia

Dyrektor	Jana de Bonta
Pisarz	Steven E. de Souza i James V. Hart
Rzucać	Angelinę Jolie, Gerarda Butlera i Noaha Taylora
Data wydania	25 lipca 2003
Czas wykonania	118 minut
Kasa fiskalna	160,1 miliona dolarów
Wynik zgniłych pomidorów	24% ze 176 krytyków

Niewielu widziało kontynuację Lary Croft: Tomb Raider z 2003 roku. Jego los był haniebny. To znaczna poprawa w stosunku do pierwotnego przedstawienia, które prawdopodobnie odstraszyło większość widzów od teatru. Jan de Bont, znany ze Speeda i Twistera, ma dar do tworzenia zabawnych, zabawnych hitów kinowych akcji. Co zaskakujące, „Kołyska życia” to najnowsze dzieło reżyserskie de Bonta. W drugim filmie Tomb Raider De Bont znalazł fascynujące scenerie i w miarę przyzwoitą historię. Jak na ironię, pokazuje krytyczną wadę filmów z grami wideo poprzez swoje łagodne kompetencje. Ponieważ nie podważa podstawowych zasad opowiadania historii, jest to łagodna podróbka Indiany Jonesa . Bez rozgrywki, tropy serii sprowadzają się do elementów skradzionych z filmów przygodowych, dwuręcznych pistoletów i seksapilu głównego bohatera. Cradle of Life to ulepszenie pierwszego filmu w każdym znaczącym dziale. To lepsza destylacja gier, ale tylko poprzez gwałtowny wzrost ogólnej jakości.

Tomb Raider (2018)

Dyrektor	Ryk Uthauga
Pisarze	Genewa Robertson-Dworet, Alastair Siddons, Evan Daugherty
Rzucać	Alicia Vikander, Dominic West i Walton Goggins
Data wydania	16 marca 2018 r
Czas wykonania	118 minut
Kasa fiskalna	274,7 miliona dolarów
Wynik zgniłych pomidorów	53% z 326 krytyków

Ten film jest adaptacją restartu z 2013 roku. Warner Bros. odebrał prawa Paramount po klapie Cradle of Life. Studio pracowało nad Larą przez prawie dekadę, zanim pierwsza część trylogii Survivor zainspirowała nowy scenariusz. Tomb Raider również poniósł porażkę kasową, kontynuując trujący trend dla serii. Jak sugeruje ścieżka dźwiękowa do Rotten Tomatoes, jest to najlepszy film z serii. Reżyser Roar Uthaug porzuca przezabawną, przesadną schematyczność akcji z pierwszych dwóch filmów na rzecz osobistej historii, na czele której stoi doskonała kreacja Vikandera. Jolie dobrze pasowała do bombastycznych akrobacji Lary Croft, ale Vikander wcielił w tę rolę ludzkość. To ta sama zmiana, którą Crystal Dynamics wprowadziła w 2013 roku i działa prawie lepiej niż na Xbox.

Werdykt:

Tomb Raider (2018) to bez wątpienia najwierniejsza adaptacja serii gier. Chociaż nie ma to nic wspólnego z tytułami PlayStation, jest to solidne podejście do ponownego uruchomienia Crystal Dynamics . Gra Alicii Vikander ratuje film przed dnem beczki. W momencie premiery był to najlepiej oceniany film o grach wideo. Daleko mu do idealnej adaptacji, ale zdecydowanie przewyższa poprzednie dwa.

Filmy Tomb Raider mają różnorodny urok. Pierwsze dwa filmy są zabawne i wciągające w tandetny, slapstickowy sposób. Wpis z 2018 roku jest w pewnym sensie mniej zabawny, ale braki w ironicznej rozrywce nadrabiają wielowarstwowym występem Vikandera. Ci, którzy szukają dokładnego podejścia do oryginalnych filmów, nie będą mieli nic przeciwko, ale nowa trylogia miała przynajmniej jedną przyzwoitą premierę na dużym ekranie.