De Dragon Ball van Akira Toriyama zet kwaliteit voorlopig opzij en is misschien wel de beroemdste battle shonen-manga en anime aller tijden. Het verhaal van Goku debuteerde in 1984 en is nog steeds in een of andere vorm gaande. Het hielp de Japanse animatie aan westerse landen bloot te leggen, en diende als een van de eerste shows die overgingen naar Engelssprekende landen. Dragon Ball en zijn vervolg, Dragon Ball Z, werpen een brede schaduw over shonen in het algemeen, en hun invloed is terug te zien in veel van de meest geliefde demografieën. moderne releases zoals My Hero Academia en Jujutsu Kaisen.
Het punt is dat niet zoveel shows alles bieden wat Dragon Ball zo geweldig maakte. Hoe verleidelijk het ook mag zijn om gewoon vast te houden aan de nieuwste gevechten, ze zullen waarschijnlijk op een of ander gebied tekortschieten, of het nu gaat om de omvang van hun gevechten of om hun humor. Welke zijn daarom de beste anime zoals Dragon Ball Z?
Een stuk
Een gevoel van avontuur
De drie grote Shonen-series zijn allemaal solide aanbevelingen voor Dragon Ball-fans, hoewel ze op verschillende gebieden uitblinken. Als iemand specifiek op zoek is naar actie en epische gevechten, zijn Naruto en Bleach de betere keuze. Als iemand echter op zoek is naar avontuur, dan steekt One Piece met kop en schouders boven zijn tijdgenoten uit.
One Piece combineert humor, wereldopbouw en actie op een manier die vergelijkbaar is met de originele Dragon Ball. Beide shows zijn overwegend avontuurlijke anime die af en toe stoppen voor een gevecht, en ze benadrukken hun personages en hun geklets. Hoewel de actiescènes van One Piece teleurstellend kunnen zijn, komt de show qua schaal overeen met DBZ.
Ranma 1/2
(Meestal) Tijdloze humor
Ranma 1/2 debuteert in hetzelfde jaar waarin Dragon Ball Z van start ging en is een andere anime-klassieker die de tand des tijds heeft doorstaan, althans qua inhoud. Hoewel buiten Japan niet zo bekend als het eigendom van Akira Toriyama, was en is de manga van Rumiko Takahashi nog steeds een groot probleem, en de show uit 1989 is de perfecte aanvulling op de originele Dragon Ball. Beide anime combineren humor en vechtsporten, hoewel Ranma 1/2 meer naar de eerste neigt en ook een vleugje romantiek toevoegt.
De gelijknamige Ranma wordt getroffen door een unieke aandoening die ervoor zorgt dat hij van geslacht verandert wanneer hij in water wordt gedrenkt, wat natuurlijk enkele complicaties veroorzaakt wanneer hij drie meisjes gaat ontmoeten die zijn toekomstige vrouwen zouden kunnen zijn. Op zijn minst is Ranma 1/2 een van de grappigste anime van de jaren negentig, en de meeste grappen komen decennia later nog steeds terecht. Ook al is het niet altijd een prioriteit, de vechtsequenties van de show zijn ook altijd geweldig.
KenIchi: de machtigste discipel
Vechtsporten & Slapstick
KenIchi: The Mightiest Disciple is een enigszins onderschatte shonen-anime die halverwege de jaren 2000 werd uitgezonden. Zoals de titel doet vermoeden, volgt het verhaal Kenichi, een zwakke man die door een klasgenoot wordt geïnspireerd om vechtsporten te omarmen. De serie met 50 afleveringen is in feite één lange trainingsboog die periodiek wordt verstoord door gespierde schurken.
Hoewel ze zich technisch gezien concentreren op ‘realistische’ vechtsporten, grenzen de personages van KenIchi aan overdreven karikaturen, hoewel ze nog steeds sympathiek zijn. De anime zit boordevol humor die redelijk vergelijkbaar is met de vroege Dragon Ball, hoewel iemands kilometerstand met deze serie parallel kan lopen met zijn tolerantie voor de shtick van Master Roshi.
Vuist van de Poolster
De grootvader van Battle Shonen
Er zijn maar weinig Shonen-franchises die zo invloedrijk zijn als Dragon Ball, maar Fist of the North Star is een zeldzame uitzondering. Op een post-apocalyptische versie van de aarde zwerft Kenshiro door de woestenij en gebruikt hij zijn unieke soort vechtsporten om bandieten in Mad Max-stijl uit te roeien. Hoewel hun context anders is, is de setting van Fist of the North Star vergelijkbaar met Namek en woestijnen van Dragon Ball Z, die de shows een vergelijkbare esthetiek en gevoel geven.
Hoewel het verhaal relatief eenvoudig begint, verhogen de latere bogen van de anime de complexiteit, nuance en intensiteit. Omdat de animatie halverwege de jaren tachtig werd uitgezonden, is het tegenwoordig even wennen; het is niet slecht, alleen gedateerd. Dat gezegd hebbende, Fist of the North Star’s gevechten houden niet alleen prachtig stand, maar kunnen ook op zijn best wedijveren met DBZ.
Baki de grappler
Intense vechtsportgevechten
Verlang je ernaar om te zien hoe stevige mannen elkaar halverwege doodslaan? Dan is Baki een must-watch. In tegenstelling tot Dragon Ball bevat de manga van Keisuke Itagaki geen bovennatuurlijke krachten; De personages van Baki zijn echter zo overdreven dat ze net zo goed galactische opperheren kunnen zijn die werelden met een beweging van hun polsen kunnen vernietigen. De gelijknamige tiener wil zijn vader, het gevaarlijkste wezen ter wereld, uitschakelen, maar hij zal zich moeten vechten tegen een hele reeks belachelijk machtige krijgers, criminelen en prehistorische mensen om daar te komen.
Hoewel moeilijk te vinden in deze tijd, is Grappler Baki uit 2001 op de best mogelijke manier wreed, en het leidt rechtstreeks naar het vervolg van Netflix in 2018. Dit laatste heeft zijn ups en downs gehad, maar het is redelijk voor enkele van de meest memorabele anime-gevechten van de afgelopen jaren.
Vechtlust
Aangrijpende bokswedstrijden
Fighting Spirit, beter bekend als Hajime no Ippo, is een klassiek boksverhaal dat een verlegen en gepest kind volgt terwijl hij geleidelijk hogerop komt in de gelederen van de activiteit. Op het eerste gezicht lijkt een sportanime misschien niet zo zoals Dragon Ball, maar Hajime no Ippo deelt een paar eigenschappen met het geliefde Shonen-eigendom. Beide series omlijsten hun bogen rond langdurige gevechten, en deze ontmoetingen zijn meestal wreed, keihard en onberispelijk geanimeerd.
De shows zijn ook bewerkingen van manga die in de jaren 80 begonnen, en dit komt tot uiting in hun humor. Terwijl de show de wedstrijden zeer serieus neemt, vult Hajime no Ippo de afleveringen tussen de gevechten door met karaktergestuurde interacties en veel komedie. Wat nog belangrijker is, de anime is altijd hilarisch.
Demonendoder: Kimetsu No Yaiba
Geweldige vechtscènes
Na meerdere generaties kennis te hebben gemaakt met anime, heeft Dragon Ball Z geleidelijk zijn gateway-stokje overgedragen aan modernere shonen-eigendommen. Een van die series is Demon Slayer, en de anime heeft bewezen de uitdaging van het dragen van dat gewicht ruimschoots aan te kunnen. Als het gaat om het maken van vloeiende en adembenemende anime-actiescènes, heeft ufotable bijna geen rivalen. Hoewel er zou kunnen worden aangevoerd dat Fate de studio op zijn best vertegenwoordigt, komt Demon Slayer qua toon en structuur dichter bij Dragon Ball.
De anime speelt zich af aan het begin van de 20e eeuw en draait om een oorlog tussen demonen en mensen, waarbij de laatste wordt vertegenwoordigd door het Demon Slayer Corps. Gevoed door de dood van zijn familie en de demonenplaag van zijn zus, sluit Tanjiro zich aan bij het korps in de hoop wraak te nemen en zijn broer of zus te redden. Narratief gezien volgt Demon Slayer een vergelijkbare structuur als Dragon Ball, in die zin dat Tanjiro in elke nieuwe boog het opneemt tegen een nog dodelijkere demon die de hoofdpersoon uitdaagt om voortdurend sterker te worden. Dat gezegd hebbende, beweegt de serie van ufotable zich in een vrij snel tempo en benadrukt de secundaire karakters meer dan de meeste bogen van Dragon Ball.
Moordenaars
Geweldige fantasyshow met een groot gevoel voor humor
Een andere anime die een hoofdbestanddeel was van de jaren 90, Slayers, is een show van het type zwaard en tovenarij die komedie boven actie verkiest, althans meestal. Lina Inverse is lieflijk ijdel en hilarisch arrogant en is een iconische vrouwelijke hoofdrolspeler aller tijden die qua amusementswaarde met elke shonenheld kan concurreren. Grotendeels gedreven door hebzucht, gaat Lina op wilde avonturen op zoek naar schatten, en ze wordt vergezeld door een reeks eigenzinnige metgezellen die niet altijd even nuttig zijn.
Slayers is dom, charmant en vertederend dom. De anime is op zijn best als het gaat om het parodiëren van fantasiefiguren, hoewel sommige van de vervolgseizoenen serieuze bogen gebruiken en behoorlijke resultaten opleveren. Hoewel redelijk bekend, is Slayers zeker meer vergeten dan Dragon Ball of Ranma 1/2, en dat zou niet het geval moeten zijn.
Jujutsu Kaisen
De nieuwe standaard in actie
Dragon Ball Z is een van de genrebepalende Battle Shonen-releases, maar het is onmiskenbaar van een ander tijdperk. Vergeleken met moderne shows kan het tempo van de klassieke anime iets te traag zijn, en de vechtscènes kunnen moeite hebben om indruk te maken als een kijker alleen bekend is met de output van de industrie na 2015. In sommige opzichten is Jujutsu Kaisen de huidige versie van DBZ, in die zin dat het qua spektakel het hoogtepunt van de strijd vertegenwoordigt.
Verhaalsgewijs hebben de twee anime niet zoveel gemeen, hoewel ze allebei losjes zijn opgebouwd rond het vinden van items die, wanneer ze worden gecombineerd, tot ongelooflijke kracht zullen resulteren. Met meerdere seizoenen en een film begint Jujutsu Kaisen behoorlijk vorm te krijgen, en biedt nieuwkomers behoorlijk wat inhoud om doorheen te kijken. De actiescènes behoren comfortabel tot de beste van Shonen, en de verhalen zijn ook niet slecht.
JoJo’s bizarre avontuur
Nog een Battle Shonen-klassieker
Weinig anime kan Dragon Ball evenaren in populariteit of invloed, maar JoJo’s Bizarre Adventure is een zeldzame uitzondering. De manga, die in 1987 werd uitgebracht, is ruim dertig jaar later nog steeds actief. De lange levensduur van het pand kan worden toegeschreven aan de flexibiliteit en bereidheid van Hirohiko Araki om zich aan te passen aan de tijd, en aan de beslissing van het verhaal om zichzelf op te splitsen in delen die draaien om verschillende hoofdrolspelers die over het algemeen bloedverwanten zijn. Met dit frameapparaat kan JoJo’s Bizarre Adventure periodiek de setting, cast en zelfs structuur veranderen.
Belangrijker nog is dat JoJo’s Bizarre Adventure een geweldig krachtsysteem heeft dat boordevol fantasierijke vaardigheden zit, zelfs als Stands een paar bogen nodig hebben om volledig te materialiseren. De aanpassing was over het algemeen ook fantastisch, waarbij bijna elk deel de verhaallijn die eraan voorafging overtrof.
Eenmansman
De definitieve, overweldigde hoofdrolspeler
Sinds 2009 hebben veel filosofen nagedacht over een van de grootste vragen van de moderne samenleving: wie zou er winnen in een gevecht tussen Saitama van One-Punch Man en Goku van Dragon Ball? In wezen zijn deze protagonisten tegenpolen. Kakarot leeft om sterker te worden en sterkere vijanden te bevechten dan hij. Deze drive definieert het personage, vooral in Dragon Ball Super.
Omgekeerd heeft Saitama zijn ultieme staat al bereikt. Door elke tegenstander met één treffer te verslaan, is de held voor de lol onverslaanbaar, een feit dat het enthousiasme van de Caped Baldy heeft gedood. Als hij in de schoenen van Saitama stond, zou Goku op dezelfde manier reageren. One-Punch Man onderzoekt vakkundig de stille depressie van de hoofdpersoon en levert epische en vaak hilarische gevechtssequenties.
Bleekmiddel
Inconsistent maar gevuld met momenten van grootsheid
Bleach, een van de zogenaamde grote shonen drie, werd vroeger als de zwakste beschouwd vanwege de te lange filler-afleveringen en inconsistente bogen. Dat gezegd hebbende, de Soul Society-saga van de originele show behoort nog steeds tot de beste die de demografie te bieden heeft, en steekt gunstig af bij elke Dragon Ball-boog. In 2022 maakte Bleach een comeback om de manga volledig aan te passen, en de seizoenen van de Duizendjarige Bloedoorlog waren ronduit fantastisch. Pierrot heeft animaties van het hoogste niveau en zinderende gevechten geleverd, waardoor het op zichzelf al redelijk meeslepende verhaal nog verder wordt versterkt.
Bleach kan soms lastig zijn, maar op zijn hoogtepunt heeft het maar heel weinig soortgenoten. Als een nieuwkomer van plan is dit eens te proberen, moet hij/zij een overzicht van de Bleach-hoofdstukken bekijken, zodat hij de meeste ervan kan overslaan. Ze zullen nog steeds honderden afleveringen moeten bekijken, en de algehele ervaring zal leuker zijn.
Dr. Slump
Andere klassieker van Akira Troiyama
De nalatenschap van Akira Toriyama is intrinsiek verbonden met Dragon Ball (en Dragon Quest), tot het punt dat de franchise al het andere dat door de mangaka is gecreëerd volledig overschaduwt. Vóór de geboorte van Saiyans was Toriyama’s meest bekende bezit Dr. Slump, een komedie over een wetenschapper die een krachtig robotmeisje creëert genaamd Arale. een>
Omdat de originele (en beste) bewerking van deze manga begin jaren tachtig werd uitgezonden, is de show moeilijk te vinden en een product van zijn tijd. De humor van de anime is echter in wezen identiek aan Dragon Ball; Sterker nog, Dr. Slump is grappiger omdat het prioriteit geeft aan komedie. En de show wordt soms heel raar.
Saint Seiya: Ridders van de dierenriem
Een nietje uit de jaren 80
Saint Seiya wordt tegelijk met Dragon Ball populair en is op zichzelf al iconisch. Geïnspireerd door de Griekse mythologie volgt het verhaal een groep helden die bevoegdheden krijgen van Athene in haar oorlog tegen andere goden.
Hoewel het aan actie niet ontbreekt, is Saint Seiya nogal karaktergedreven, en de anime introduceert een uitgebreide cast en geeft de meesten van hen iets substantieels te doen. Narratief gezien lijken Saint Seiya en Dragon Ball niet zo veel op elkaar, maar toch raken ze een soortgelijke snaar vanwege hun leeftijd, tempo en presentatie.
Yu Yu Hakusho: Ghost-bestanden
Het perfecte aanvullingsstuk voor DBZ
Als er één anime is die kan worden beschouwd als een aanvulling op Dragon Ball Z, dan zou het Yu Yu Hakusho moeten zijn. De anime is gemaakt door dezelfde mangaka achter Hunter x Hunter en volgt Yusuke, een delinquent met een hart van goud die een geestdetective wordt. Uiteraard brengt dit zijn deel van de uitdagingen met zich mee.
Yu Yu Hakusho is belachelijk goed ouder geworden, misschien wel beter dan Dragon Ball. Aanvankelijk volgt de show een monster-van-de-week-formule, maar uiteindelijk gaat de show over in lange bogen die ambitieus en (over het algemeen) goed geschreven zijn. Belangrijker nog is dat Yu Yu Hakusho’s Dark Tournament waarschijnlijk de beste toernooireeks in anime is.
Geef een reactie