Walka między zachowaniami impulsywnymi a kompulsywnymi może być zadaniem. Jednak oba zachowania są naturalnie regulowane przez mechanizmy mózgowe, które są niezbędne do przetrwania we wszystkich formach życia.
Ludzkie zachowanie jest często złożone i zróżnicowane, a także wiąże się z wieloma reakcjami i reakcjami w tym samym czasie. Spośród wielu zachowań, impulsywność i kompulsywność są identyfikowane jako bardziej rozpowszechnione przy podejmowaniu decyzji, chociaż są one ogólnie źle rozumiane.
Możesz utknąć w zachowaniach impulsywnych i kompulsywnych, ale rozumiejąc różnice między nimi, możesz nauczyć się nimi zarządzać. Uzyskanie wglądu w te zachowania może prowadzić do zintegrowanych rozwiązań terapeutycznych dla objawów zachowań impulsywnych i kompulsywnych.
Impulsywność a kompulsywność: określanie różnic
Czym są zachowania impulsywne? Zachowania impulsywne to spontaniczne działania, które nie są do końca przemyślane pod kątem tego, co może się stać w wyniku wykonanej czynności. Polega na braku samokontroli prowadzącej do działania zgodnie z obecnymi lub chwilowymi popędami lub pragnieniami. Osoby z tym zachowaniem przedkładają natychmiastową gratyfikację nad długoterminowe konsekwencje swoich działań.
Przykładami zachowań impulsywnych mogą być przerywanie komuś w toczącej się rozmowie, wychodzenie z domu bez niezbędnych rzeczy, nawiązywanie kontaktu fizycznego bez zgody drugiej osoby, nadmierne podjadanie i kupowanie nieistotnych rzeczy.
Czym są zachowania kompulsywne? Zachowania kompulsywne są powtarzane, aby pozbyć się pragnienia lub niepokoju. Te zachowania są często wykonywane w celu złagodzenia niepokoju wywołanego obsesyjnym myśleniem.
Przykłady kompulsywnych zachowań i myśli mogą obejmować regularne mycie rąk, częste otwieranie i zamykanie drzwi, głośne powtarzanie fraz lub myśli w umyśle, wielokrotne liczenie, kompulsywne modlenie się, wielokrotne kręcenie spadkobiercą i częste łamanie kostkami palców. Być może słyszałeś również o osobach, które kompulsywnie kłamią .
Najbardziej podstawowa różnica między zachowaniami kompulsywnymi i impulsywnymi polega zasadniczo na tym, że zachowania kompulsywne można wcześniej zaplanować, podczas gdy impulsywność jest z natury dość spontaniczna. Na przykład, nie wybierasz się na wycieczkę kompulsywnie, idziesz impulsywnie. Zachowania kompulsywne mogą się powtarzać, podczas gdy zachowania impulsywne są spontaniczne. Osoby mogą czuć się winne po okazaniu impulsywności. Wydaje się, że zachowania kompulsywne są wykonywane w celu stłumienia ciągłych myśli i niepokoju.
Oba mogą powodować problemy ze zdrowiem psychicznym przez pewien czas. Konieczne jest zrozumienie podstawowej przyczyny, która wyzwala te zachowania.
Przyczyny zachowań impulsywnych i kompulsywnych
Przyczyny obu są podane poniżej:
- Nieprawidłowości neurochemiczne, które obejmują dopaminę i serotoninę.
- Historia zachowań impulsywnych i kompulsywnych w rodzinie, które skutkują rozwojem zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD).
- Słabe podejmowanie decyzji i samokontrola.
- Podstawowe warunki zdrowia psychicznego, takie jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) lub nadużywanie substancji.
- Traumatyczne doświadczenia życiowe lub wspomnienia, które wyzwalają kompulsywne zachowania jako mechanizm radzenia sobie.
- Czynniki środowiskowe, takie jak wychowanie lub wyuczone zachowania.
Zdecydowanie istnieje silny związek między używaniem narkotyków a impulsywnym podejmowaniem decyzji. Możesz zachowywać się bardziej nieodpowiedzialnie, gdy jesteś pod wpływem alkoholu, ponieważ zażywanie narkotyków zmniejsza twoje zahamowania.
Z drugiej strony uzależnienie może stać się przymusem, gdy potrzeba zażywania narkotyków staje się codzienną częścią twojego życia. Po latach nadużywania substancji , kiedy w końcu spróbujesz się ich pozbyć, silne pragnienia i zachcianki z łatwością obezwładnią twoje decyzje i najprawdopodobniej wrócisz do używania narkotyków.
Jakie są dostępne opcje leczenia zachowań impulsywnych i kompulsywnych?
Opcje leczenia zachowań impulsywnych i kompulsywnych obejmują specyficzne podejście do zrozumienia podstawowych warunków zdrowia psychicznego i ich objawów. Niezbędna interwencja może być podjęta na poziomie objawu, zachowania lub zespołu. Na przykład ustalenie, czy Twoje dziecko angażuje się w zachowania impulsywne czy kompulsywne, może mieć ogromny wpływ na ich diagnozę. Pamiętaj, że dzieci i dorośli z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi są skłonni do zachowań impulsywnych.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) i psychoterapia oparta na informacjach psychodynamicznych odgrywają ważną rolę w leczeniu szeregu zaburzeń kontroli impulsów i zaburzeń kompulsywnych.
Chociaż zachowania impulsywne i kompulsywne mają pewne wspólne cechy, różnią się one na wiele różnych sposobów pod względem podstawowych objawów i opcji leczenia. Pamiętaj, że zachowania impulsywne i kompulsywne są częstymi objawami różnych chorób psychicznych. Zidentyfikowanie i rozpoznanie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla dokładnej diagnozy i skutecznego leczenia.
Znając różnice między nimi, jednostki mogą szukać niezbędnego wsparcia i zasobów, aby zaradzić tym zachowaniom, prowadząc do ogólnego dobrego samopoczucia i spełnionego życia.
Janvi Kapur jest doradcą z tytułem magistra psychologii stosowanej ze specjalizacją w psychologii klinicznej.
Co sądzisz o tej historii? Powiedz nam w sekcji komentarzy poniżej.
Dodaj komentarz