Choroba Parkinsona, częsta choroba neurodegeneracyjna o zasięgu globalnym, jest zwykle leczona za pomocą terapii lekowych, których celem jest złagodzenie objawów.
Jednak pojawiające się badania przeprowadzone przez neuronaukowców z Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Katolickiego w Rzymie oraz Fundacji Polikliniki IRCCS im. A. Gemelli przedstawiają intrygującą możliwość: intensywne ćwiczenia jako potencjalne niefarmaceutyczne podejście do spowolnienia postępu choroby.
Zrozumienie mechanizmu
W swojej publikacji w prestiżowym czasopiśmie Science Advances, badanie przeprowadzone przez profesora Paolo Calabresi i jego zespół badawczy odkryło przełomowy mechanizm.
Intensywne ćwiczenia wykonywane we wczesnych stadiach choroby Parkinsona inicjują szereg trwałych pozytywnych efektów w kontroli ruchu. Kluczowym odkryciem badania jest to, że intensywne ćwiczenia stymulują produkcję neurotroficznego czynnika pochodzenia mózgowego (BDNF).
To kluczowy czynnik wzrostu znany ze swojego związku z plastycznością mózgu i przetrwaniem neuronów.
Pozytywne efekty ćwiczeń
Naukowcy przeprowadzili czterotygodniowy program treningowy na bieżni, wykorzystując zwierzęcy model wczesnego stadium choroby Parkinsona, aby zbadać wpływ ćwiczeń na mózg.
Ich odkrycia podkreśliły znaczącą rolę BDNF w pośredniczeniu w pozytywnych efektach ćwiczeń. W szczególności zaobserwowali spadek propagacji patologicznych agregatów alfa-synukleiny, które są powszechne w dysfunkcji neuronów w chorobie Parkinsona.
Stwierdzono, że neuroprotekcyjne efekty aktywności fizycznej są powiązane z zachowaniem neuronów uwalniających dopaminę i przywróceniem plastyczności zależnej od dopaminy w prążkowiu, krytycznym regionie mózgu zaangażowanym w kontrolę motoryczną.
Wyniki te dostarczają cennych informacji na temat mechanizmów leżących u podstaw, dzięki którym ćwiczenia przynoszą korzyści w chorobie Parkinsona.
Ćwiczenia na chorobę Parkinsona
Chociaż konieczne są dalsze badania, aby zastosować te odkrycia w praktyce klinicznej, włączenie określonych ćwiczeń do rutyny pacjenta może przynieść korzyści. Oto kilka ćwiczeń, które są obiecujące w leczeniu choroby Parkinsona:
Ćwiczenia aerobowe : Zaangażowanie w działania takie jak szybki spacer, jazda na rowerze, pływanie lub taniec może poprawić wydolność układu krążenia , poprawić ogólną mobilność i poprawić nastrój.
Trening siłowy : Włączenie ćwiczeń oporowych z wykorzystaniem ciężarków, taśm oporowych lub masy ciała może pomóc w utrzymaniu siły mięśni oraz poprawie równowagi i stabilności.
Elastyczność i rozciąganie : Delikatne ćwiczenia rozciągające mogą zwiększyć elastyczność, zmniejszyć sztywność mięśni i poprawić zakres ruchu.
Ćwiczenia równowagi i koordynacji : Ćwiczenia takie jak tai chi, joga lub ćwiczenia równowagi mogą poprawić równowagę, stabilność i koordynację.
Trening dwuzadaniowy : jednoczesne wykonywanie zadań kognitywnych z czynnościami motorycznymi, takimi jak chodzenie podczas liczenia lub wykonywanie prostych obliczeń umysłowych, może poprawić zdolności wielozadaniowości.
Badania przeprowadzone przez Uniwersytet Katolicki, kampus w Rzymie i Fundację Polikliniki IRCCS im. A. Gemelli torują drogę nielekowym metodom leczenia choroby Parkinsona.
Identyfikacja nowego mechanizmu i zrozumienie pozytywnego wpływu ćwiczeń na plastyczność mózgu może doprowadzić do odkrycia celów terapeutycznych i funkcjonalnych markerów dla przyszłych interwencji. Trwające badania kliniczne badają potencjał intensywnych ćwiczeń w monitorowaniu postępu choroby i spowalnianiu jej postępu u pacjentów we wczesnym stadium.
Chociaż choroba Parkinsona stanowi poważne wyzwanie, odkrycie pozytywnych skutków intensywnych ćwiczeń daje nadzieję na lepsze zarządzanie i potencjalną modyfikację choroby.
Włączenie ćwiczeń do planów leczenia może pomóc zachować kontrolę motoryczną, poprawić funkcje poznawcze i poprawić ogólną jakość życia osób z chorobą Parkinsona.
Chociaż same ćwiczenia nie zastąpią farmakoterapii, mogą uzupełniać istniejące metody leczenia i otwierać drzwi dla nowych, nielekowych metod leczenia choroby Parkinsona.
Dodaj komentarz