Terapia psychodynamiczna: odkrywanie głębi umysłu

Terapia psychodynamiczna: odkrywanie głębi umysłu

Terapia psychodynamiczna to podejście terapeutyczne, które zajmuje się nieświadomym umysłem. Został zaprojektowany, aby zrozumieć złożone wpływy, które są ukryte i mają bezpośredni wpływ na nasze myśli, emocje i zachowania. Jest to jedna z najstarszych teorii i opiera się na pracach Zygmunta Freuda.

Istnieje wiele perspektyw psychodynamicznych, które zapewniają wyraźny wgląd w mechanikę ludzkiego zachowania i koncentrują się na samorozwoju, nieświadomym zamieszaniu i relacjach. Mówiąc prościej, terapia psychodynamiczna bada korzenie twojego umysłu.

Psychoanaliza jest jedną z najstarszych podstaw terapii.  (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)
Psychoanaliza jest jedną z najstarszych podstaw terapii. (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)

Co to jest terapia psychodynamiczna?

Obecnie mamy wiele zaawansowanych wersji tej terapii.  (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)
Obecnie mamy wiele zaawansowanych wersji tej terapii. (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)

Terapia psychodynamiczna to znana na całym świecie forma terapii skupiająca się na różnych elementach Twojej osobowości. Bycie na terapii poprawi twoją zdolność wyboru, relacji z ludźmi wokół nich i ukształtowania rodzaju życia, które chcesz prowadzić.

Wiele badań wykazało, że terapia psychodynamiczna jest pomocna. Udowodniono, że jest skuteczny w leczeniu schorzeń psychicznych, takich jak zaburzenia osobowości, depresja, lęk i zespół stresu pourazowego (PTSD). Ta forma terapii pozwala również jednostkom uzyskać jasność wewnętrzną, nauczyć się umiejętności zarządzania, zwiększyć poczucie własnej wartości i poprawić relacje osobiste.

Wzorce psychodynamiczne można rozumieć jako powtarzające się wzorce myśli, uczuć i zachowań, które pojawiają się w umyśle. Identyfikacja tych wzorców i zajmowanie się nimi za pomocą terapii może skutkować wyższym poziomem samoświadomości, rozwojem osobistym i transformacyjnymi zmianami w życiu danej osoby.

Perspektywy psychodynamiczne: krótkie spojrzenie

Uznając rolę innych czynników w zdrowiu psychicznym, pojawiło się wiele perspektyw.  (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)
Uznając rolę innych czynników w zdrowiu psychicznym, pojawiło się wiele perspektyw. (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)

Psychoanaliza jest bardzo starym typem psychoterapii, który dał podstawy wielu innym perspektywom. Chociaż istota terapii mogła się nie zmienić, wielu terapeutów dodało do swoich perspektyw własny styl i pomysły. Z psychoanalizy wynika, że ​​obrała jedynie trajektorię wznoszącą. Oto najczęstsze perspektywy psychodynamiczne:

1) Psychoanaliza freudowska

Jak sama nazwa wskazuje, terapia ta opierała się na pracach Freuda, psychiatry, który pracował z wieloma pacjentami z problemami psychosomatycznymi. Z czasem zdał sobie sprawę, że ci pacjenci nie mieli „prawdziwych” problemów fizycznych, a mimo to zgłaszali ból w swoich ciałach.

Freud odkrył, że gdy klienci zaczęli dzielić się swoimi doświadczeniami z dzieciństwa i powiązaniami z ich teraźniejszością, ból zniknął. Psychoanaliza freudowska uważa, że ​​wszystkie schorzenia psychiczne mają korzenie w przeszłości i są pod silnym wpływem nieświadomych motywów i pragnień.

2) Teorie neofreudowskie

Terapia to złożony proces, na który wpływ ma wiele czynników.  (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)
Terapia to złożony proces, na który wpływ ma wiele czynników. (Zdjęcie za pośrednictwem Freepik/Freepik)

Neofreudyści uważali, że psychoanaliza jest deterministyczna i że w teorii brakuje wielu czynników. Na przykład Erik Erikson podkreślał znaczenie czynników psychospołecznych w oddziaływaniu na zdrowie psychiczne.

Carl Jung skupił się na naszej wrodzonej potrzebie wzrostu i rozwoju. Alfred Adler rozpoznał rolę czynników rodzinnych w życiu emocjonalnym i psychicznym jednostki. Mieli bardziej holistyczne ramy patrzenia na zdrowie pacjenta.

3) Teoria relacji z obiektem

Jako niemowlęta tworzymy więzi lub przywiązania z naszymi głównymi opiekunami. W wielu przypadkach są to nasi rodzice, a zwłaszcza matka. Przywiązanie staje się obiektem w umyśle niemowlęcia, który według teorii ma wpływ na wszystkie dorosłe relacje. Rysuje związek między tym, co dzieje się wewnętrznie w twoim środowisku.

4) Psychologia siebie

Ten model terapeutyczny, opracowany przez Heinza Kohuta, koncentruje się na znaczeniu zdrowej struktury Ja i potrzebie empatycznych odpowiedzi ze strony innych. Bada, w jaki sposób zakłócenia we wczesnym samorozwoju mogą prowadzić do trudności psychologicznych.

Czym terapia psychodynamiczna różni się od innych form terapii?

W zależności od rodzaju terapii, którą otrzymujesz, możesz mieć różne cele i zadania.  (Zdjęcie za pośrednictwem Pexels/ Cottonbro)
W zależności od rodzaju terapii, którą otrzymujesz, możesz mieć różne cele i zadania. (Zdjęcie za pośrednictwem Pexels/ Cottonbro)

Najbardziej unikalną cechą tej terapii jest jej wnikliwość w zrozumieniu nieświadomego umysłu i wydarzeń lub doświadczeń z dzieciństwa. Terapia ta ma na celu ułatwienie świadomości poprzez wydobycie tych nieświadomych cech na światło dzienne i wzmocnienie leczenia na poziomie psychologicznym.

Wręcz przeciwnie, inne rodzaje terapii mają bardzo różne cele i spostrzeżenia. Na przykład terapia poznawczo-behawioralna (CBT) opiera się na związku między myślami, uczuciami i zachowaniami. Jej celem jest rozpoznanie i modyfikacja szkodliwych wzorców mentalnych oraz redukcja przewlekłego stresu. Podejście CBT jest bardzo ustrukturyzowane i ukierunkowane na cel w porównaniu z terapią psychodynamiczną.

Podejście psychodynamiczne okazało się niezwykle skuteczne w pomaganiu ludziom w uzyskaniu głębszego wglądu, rozwiązaniu wewnętrznego niepokoju i poprawie ogólnego samopoczucia psychicznego. Warto wiedzieć, że terapia z wyboru powinna opierać się na konkretnych preferencjach, okolicznościach i wiedzy terapeuty. Nie każdy będzie odpowiednim kandydatem do tego typu terapii.

Omówienie różnych opcji leczenia z profesjonalistą przynosi ogromne korzyści w określeniu odpowiedniego podejścia do konkretnych wymagań danej osoby. Pomaga to specjaliście ds. zdrowia psychicznego w zapewnieniu odpowiedniej terapii. Na koniec pamiętaj, że terapia psychodynamiczna jest długoterminowa i może trwać latami.

Janvi Kapur jest doradcą z tytułem magistra psychologii stosowanej ze specjalizacją w psychologii klinicznej.

Co sądzisz o tej historii? Powiedz nam w sekcji komentarzy poniżej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *