Een recent klinisch onderzoek heeft twijfels doen rijzen over het gebruik van opioïden in gevallen zoals lage rug- en nekpijn waar veel Amerikanen last van hebben, waardoor velen hulp zoeken bij beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Voor acute en niet-specifieke pijn worden gebruikelijke remedies zoals vrij verkrijgbare ontstekingsremmers en alternatieve therapieën aanbevolen.
Bij de studie, gepubliceerd in The Lancet, waren meer dan 340 patiënten met lage rug- of nekpijn betrokken. Verrassend genoeg vond het geen significant verschil in pijnverlichting tussen degenen die deze pijnstiller kregen en degenen die een placebo kregen.
Acute pijn onderzoeken
Een recente studie onderzocht gewone rugpijn die tot drie maanden aanhield en vergeleek de effecten van opioïden met een placebo-effect. Verrassend genoeg was er geen significant verschil in pijnscores tussen de twee groepen gedurende een periode van zes weken. Deze bevindingen vormen een uitdaging voor bestaande richtlijnen voor de behandeling van rugpijn en geven aanleiding tot bezorgdheid over het gebruik ervan, zelfs voor tijdelijke verlichting.
Risico op misbruik en controversiële implicaties
Wat deze studie bijzonder belangrijk maakt, is het onderzoek naar acute pijn, in tegenstelling tot chronische lage rug- en nekpijn . Deskundigen waarschuwen echter voor het verkeerd interpreteren van de resultaten en het gebruik ervan om te suggereren dat opioïden niet effectief zijn voor alle soorten acute pijn. Artsen uiten hun bezorgdheid dat er rekening moet worden gehouden met de beperkingen van de studie alvorens brede generalisaties te maken.
Sommigen maken zich zorgen dat patiënten met ernstige verwondingen of postoperatieve pijn de noodzakelijke pijnstillers kunnen worden ontzegd als de bevindingen onjuist worden toegepast. Desalniettemin maken het rigoureuze ontwerp en de onverwachte resultaten van de proef het waarschijnlijk een veelgebruikte studie op het gebied van pijnbestrijding.
Bijwerkingen van opioïde analgetica
Afgezien van het ontbreken van zinvolle pijnverlichting, onthulde de studie een verhoogd risico op misbruik bij degenen die ze kregen. Een jaar later hadden deelnemers aan de groep twee keer zoveel kans om problematisch gedrag te vertonen dat verband houdt met misbruik in vergelijking met de placebogroep. Dit benadrukt de mogelijke nadelen van het voorschrijven van opioïden voor acute pijn, wat de noodzaak van voorzichtigheid en alternatieve behandelingsopties versterkt.
Hoewel opioïden effectief zijn voor pijnverlichting op korte termijn na een trauma of operatie, bieden ze mogelijk niet dezelfde voordelen voor pijn die langer dan een paar dagen aanhoudt. Daarom moeten andere behandelingen prioriteit krijgen voor lage-rugpijn .
Implicaties en toekomstige studies
Hoewel het ontwerp van de studie werd geprezen om zijn nauwgezetheid, betwijfelen sommige experts de relevantie ervan voor real-world acuut pijnbeheer in de Verenigde Staten. Het gebruik van langwerkende pijnstillers in de onderzoeken, in tegenstelling tot de typische kortwerkende pijnstillers die worden voorgeschreven voor acute pijn, kan de toepasbaarheid van de bevindingen beperken.
Bovendien bestond de populatie van het onderzoek uit personen met niet-specifieke rugpijn die recentelijk was ontstaan, waardoor het moeilijk was om de resultaten te generaliseren naar andere soorten pijn.
Desalniettemin voegt de studie gewicht toe aan de groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal ter ondersteuning van de verkenning van alternatieve behandelingen voor lage-rugpijn. Het zal waarschijnlijk verder onderzoek motiveren en aanleiding geven tot een herevaluatie van richtlijnen met betrekking tot het gebruik van opioïden op recept.
Een recente proef zet vraagtekens bij de effectiviteit van opioïden voor acute rug- en nekpijn, wat de behandelingsrichtlijnen uitdaagt. Het vond geen significant verschil in pijnverlichting tussen pijnstillers en een placebo. Ontvangers van pijnstillers hadden ook een verhoogd risico op misbruik.
Hoewel voorzichtigheid geboden is bij het generaliseren, benadrukt de studie de behoefte aan alternatieven en de mogelijke nadelen ervan. Verder onderzoek is nodig om acuut pijnbeheer te begeleiden en behandelingsrichtlijnen te herzien.
Geef een reactie