Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat ongeboren baby’s een “hebzuchtig gen” van hun vader gebruiken om hun moeders te controleren om hen meer voedsel in de baarmoeder te geven.
Wetenschappers van de Universiteit van Cambridge hebben ontdekt dat foetussen de hebzuchtige component gebruiken om het metabolisme van hun moeder op afstand te beheersen, waardoor een touwtrekken in de baarmoeder ontstaat.
“Het hebzuchtige gen”: waar gaat het onderzoek over?
De nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Cell Metabolism bespreekt hoe de placenta communiceert en de moeder manipuleert door de afgifte van hormonen om zich aan te passen aan de groei van de baby.
Volgens Amanda Sferruzzi-Perri, co-senior auteur van het onderzoek en een professor in foetale en placentale fysiologie, is deze studie het eerste bewijs dat suggereert dat genen geërfd van de vader de moeder manipuleren om haar zwangerschapsvoeding af te leiden naar de ongeboren baby.
Volgens een andere wetenschapper, dr. Miguel Constancia, die ook bij de studie betrokken was, wordt het afstandsbedieningssysteem van de foetus in wezen bediend door een erfelijke component die kan worden uit- of ingeschakeld, afhankelijk van of ze van de vader of moeder zijn, ook wel genoemd. de “ingeprinte genen”.
Hij voegde toe:
“Genen gecontroleerd door de vader zijn hebzuchtig en egoïstisch en hebben de neiging om de middelen van de moeder te manipuleren ten voordele van de foetussen en om ze groot en fit te laten worden.”
Volgens onderzoekers bevorderen de genen van een vader de groei van de foetus, terwijl die van de moeder deze beperkt.
Onderzoek bevindingen
In het experiment met zwangere muizen veranderden wetenschappers de signaalcellen in de placenta die de voedseltoewijzing van de moeder aan haar zich ontwikkelende foetus sturen. Ze verwijderden een gen genaamd Igf2, dat zorgt voor een goede ontwikkeling en groei van foetale weefsels, uit de placenta van zwangere muizen.
Wetenschappers ontdekten dat de afwezigheid van Igf2 een negatieve invloed had op de afgifte van “insuline-achtige groeifactor twee” -eiwitten en ook op de hormonen die de afgifte van insuline uit de pancreas regelden. Volgens experts heeft dit specifieke genetische materiaal de kracht om het metabolisme van de moeder te veranderen en te manipuleren.
Volgens dr. Jorge Lopez-Tello, hoofdauteur van de studie, maakt de moeder onvoldoende lipiden, vetten en glucose aan wanneer Igf2 van de vader wordt uitgeschakeld in signaalcellen. Deze voedingsstoffen bereiken de ongeboren baby’s in onvoldoende hoeveelheden. Als gevolg hiervan ontwikkelt de foetus zich niet goed.
Effecten van Igf2-tekort op de menselijke foetus
Wetenschappers zijn van mening dat het tekort aan Igf2 kan leiden tot ondergroei of overwoekerde baby’s. In het experiment ontdekten onderzoekers dat muizen van moeders zonder Igf2 symptomen van diabetes ervoeren en ook zwaarlijvig werden naarmate ze groeiden.
Wetenschappers beweren dat hun bevindingen aantonen hoe gunstig de gecontroleerde distributie van voedingsstoffen aan de ongeboren baby is voor hun levenslange gezondheid. Het benadrukt ook het belang van een goed en adequaat zwangerschapsdieet en de rol van de placenta.
Onderzoekers suggereren dat er in de toekomst meer studies nodig zijn om nieuwe manieren te ontdekken waarop de veranderingen in hormonen de gezondheid van foetussen en moeders ten goede kunnen komen en hoe de placenta kan worden gericht om foetussen te beschermen tegen overconsumptie van voedingsstoffen.
Geef een reactie