Een nieuwe studie waarin gegevens van de National Ambulatory Medical Care Survey worden onderzocht, wijst op patronen in de behandeling van angststoornissen bij jongeren in de Verenigde Staten.
De studie, uitgevoerd van 2006 tot 2018, analyseerde doktersbezoeken op kantoor, waarbij de nadruk lag op de prevalentie van de stoornisdiagnoses en de soorten behandelingen die werden geboden. De bevindingen, gepubliceerd in het tijdschrift Pediatrics, geven aanleiding tot bezorgdheid over de toenemende last voor jongeren en de ontoereikende toegang tot passende behandeling.
De stijgende prevalentie van angststoornis bij tieners
De studie onthult een significante toename van bezoeken voor angst, met percentages die stijgen van 1,4% in de periode 2006-2009 tot 4,2% in de periode 2014-2018. Deze trend komt overeen met rapporten van aanbieders van geestelijke gezondheidszorg, wat aangeeft dat het een groeiend probleem is onder jongeren in de Verenigde Staten.
Hoofdonderzoeksauteur Dr. Laura Chavez benadrukt de dringende behoefte aan effectieve geestelijke gezondheidszorg voor jonge kinderen, aangezien de last van de behandeling van psychische aandoeningen blijft escaleren.
Afname van therapiegebruik
Ondanks de toenemende prevalentie van angstbezoeken, wijst de studie op een verontrustende trend: een afname van het aantal bezoeken waarbij therapie betrokken is. In plaats daarvan is er een aanzienlijke stijging in het voorschrijven van medicatie als enige behandeling voor angst. Deze verschuiving geeft aanleiding tot bezorgdheid over het gebrek aan alomvattende zorg en de afhankelijkheid van farmacologische interventies zonder de onderliggende oorzaken aan te pakken.
Het belang van therapie bij de behandeling van angst
Bestaand bewijs toont consequent aan dat therapie, met name cognitieve gedragstherapie (CBT), zeer effectief is bij de behandeling van deze aandoening. De meerderheid van de jongeren in de studie kreeg echter geen enkele vorm van therapie.
Therapie rust individuen uit met essentiële coping-mechanismen en hulpmiddelen om het zelf te doen, wat cruciaal is, vooral voor jonge mensen die zich zowel biologisch als sociaal nog steeds ontwikkelen.
De rol van medicatie en therapie
Hoewel medicatie tijdelijke verlichting kan bieden van de intensiteit van de symptomen, mag het niet de enige vorm van behandeling zijn. Best practices bevelen een combinatie van medicatie en therapie aan voor ernstige gevallen, waardoor uitgebreide zorg wordt gegarandeerd die zowel de symptomen als de onderliggende oorzaken aanpakt. Alleen vertrouwen op medicatie kan leiden tot langdurig gebruik zonder de nodige copingvaardigheden te verwerven.
De behoefte aan uitgebreide behandeling
Dr. Ariana Hoet, uitvoerend klinisch directeur van On Our Sleeves, benadrukt de analogie van leven met angst of depressie met leven in een oceaan. Therapie dient als middel om te leren zwemmen, terwijl medicijnen dienen als tijdelijke ondersteuning om de symptomen te verlichten.
Om effectief met angst om te gaan, hebben individuen dus zowel hulpmiddelen nodig om ermee om te gaan als om intense symptomen te verlichten. Toegang tot een uitgebreide behandeling, inclusief therapie, is essentieel om jonge mensen de nodige vaardigheden bij te brengen om er doorheen te navigeren en een bevredigend leven te leiden.
Belemmeringen voor behandeling overwinnen
Terwijl de systemische problemen rond de beschikbaarheid van geestelijke gezondheidszorg aanhouden, kunnen gezinnen proactieve stappen ondernemen om ervoor te zorgen dat hun dierbaren passende hulp krijgen. Vroegtijdige herkenning van de symptomen is cruciaal, en gezinnen moeten professionele evaluatie en ondersteuning zoeken in plaats van vermijdingsgedrag mogelijk te maken.
Het is belangrijk om professionals in de geestelijke gezondheidszorg te vinden die evidence-based therapieprogramma’s aanbieden, zoals CGT , en om beschikbare middelen via scholen of werkplekken te verkennen om belemmeringen voor toegang tot behandeling te overwinnen.
De bevindingen van de nieuwe studie onthullen trends in de behandeling van angst bij jongeren, met een afname van het therapiegebruik en een toename van alleen-medicatiebehandeling. Dit benadrukt de dringende behoefte aan meer alomvattende benaderingen, waaronder therapie, om de groeiende uitdagingen op het gebied van geestelijke gezondheid waarmee jongeren worden geconfronteerd, aan te pakken.
Door de toegang tot therapie te vergroten en ondersteuning te bieden via gezondheidszorgsystemen, scholen en werkplekken, kan de samenleving jongeren beter uitrusten met de hulpmiddelen die ze nodig hebben om ermee om te gaan en het te boven te komen, wat hun algehele welzijn bevordert.
Geef een reactie