Omgaan met vermijden: veroorzaakt het stress of werkt het?

Dag in dag uit worden we blootgesteld aan verschillende vormen van stressoren. Soms doen we aan vermijdende coping om de gevolgen van een stressvolle situatie te verzachten of ermee om te gaan. Op andere momenten kunnen we een actievere manier hebben om met de situatie om te gaan, door het frontaal aan te pakken.

Iemand die afhankelijk is van de vorige strategie, zal waarschijnlijk constant aan de situatie ontsnappen. Iemand die zich bijvoorbeeld bezighoudt met vermijdingsgedrag, zal zich waarschijnlijk ziek melden op de dag dat hij een zware vergadering op het werk zou moeten hebben. Andere vormen van coping met vermijding zijn overdenken, uitstelgedrag en passieve agressiviteit. Is er echter een manier om te bepalen wat het beste werkt?

Er zijn tijden dat we vluchten voor de situatie, omdat het te overweldigend voor ons wordt om het frontaal aan te pakken.  (Afbeelding via Vecteezy/ Vecteezy)
Er zijn tijden dat we vluchten voor de situatie, omdat het te overweldigend voor ons wordt om het frontaal aan te pakken. (Afbeelding via Vecteezy/ Vecteezy)

Voorbeelden van vermijdende coping

Het is zoveel gemakkelijker te vermijden dan de situatie onder ogen te zien.  (Afbeelding via Vecteezy/yazid)
Het is zoveel gemakkelijker te vermijden dan de situatie onder ogen te zien. (Afbeelding via Vecteezy/yazid)

Iedereen heeft minstens één keer te maken gehad met vermijding, omdat het een cognitieve kortere weg is. Deze snelkoppelingen geven ons onmiddellijke verlichting en daarom vertrouwen we er voor elke situatie op. Er zijn verschillende veelvoorkomende voorbeelden van coping met vermijding:

1) Ontkenning

Psychonalytisch ingestelde psychologen bedachten de term ‘verdedigingsmechanisme’. Dit zijn interne reacties die ons beschermen tegen externe dreiging en stress. Ontkenning is een van de verdedigingsmechanismen waarbij wordt geweigerd het bestaan ​​van een probleem te erkennen of het belang ervan te bagatelliseren.

Een persoon die bijvoorbeeld een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt, zoals het verlies van een ouder, kan ontkenning ervaren. Ze kunnen de realiteit ontkennen die tijdelijke verlichting van leed biedt, maar het onderliggende probleem niet oplost.

2) Afleiding

Wat is jouw afleidingsstrategie?  (Afbeelding via Pexels/RDNE Stock)
Wat is jouw afleidingsstrategie? (Afbeelding via Pexels/RDNE Stock)

Een van de gebruikelijke vermijdingsstrategieën is het aangaan van activiteiten of gedragingen die de aandacht afleiden van de stressfactor.

3) Vermijden van triggers

Triggers zijn situaties , plaatsen of mensen die negatieve emoties zoals angst veroorzaken. Vermijding kan variëren op een continuüm van enigszins worden blootgesteld aan de trigger tot helemaal niet worden blootgesteld. Mensen met sociale angst kunnen bijvoorbeeld comfortabel zijn met online vergaderingen, maar zullen er alles aan doen om persoonlijke ontmoetingen te vermijden.

4) Middelengebruik

Kies je ervoor om te vermijden of te confronteren?  (Afbeelding via Vecteezy/FF)
Kies je ervoor om te vermijden of te confronteren? (Afbeelding via Vecteezy/FF)

Middelengebruik kan misbruik en ook verslaving worden als het niet gereguleerd wordt. Heb je je dierbaren horen zeggen dat ze door het nemen van een bepaald middel al hun verdriet en zorgen kunnen vergeten? Voorlopig wel, maar hoe zit het met de toekomst?

U zult op de lange termijn waarschijnlijk ook een stoornis in het gebruik van middelen ontwikkelen , aangezien het een noodmechanisme wordt.

5) Uitstelgedrag

Uitstelgedrag is de dief van de tijd en ook een veel voorkomende vermijdingsstrategie. Hoe waarschijnlijk is het dat u niet gaat studeren voor een examen over drie maanden? Zeer waarschijnlijk. Uiteindelijk stellen we uit omdat de aard en inhoud van de taak erg overweldigend is en onze geest daar niet klaar voor is.

Vermijdingsmechanisme

Soms is het logisch, maar hoe zit het met andere keren?  (Afbeelding via Vecteezy/ Yazeed Nashuha)
Soms is het logisch, maar hoe zit het met andere keren? (Afbeelding via Vecteezy/ Yazeed Nashuha)

Op korte termijn kan vermijding als coping-mechanisme gunstig zijn, bijvoorbeeld als reactie op een situatie die zowel oncontroleerbaar als te bedreigend is. Het is echter niet waarschijnlijk dat het op de langere termijn gunstig zal zijn, omdat het de dreiging en de impact ervan niet actief aanpakt.

Omgaan met vermijding werkt niet omdat het niet duurzaam is. We gaan allemaal door uitdagingen, en dit is een feit in ons leven dat we niet kunnen veranderen. Als je merkt dat je met angst omgaat door te vermijden, probeer dan over te schakelen van angstvermijding naar angstbeheersing.

Angstige mensen kunnen gevoelig zijn voor coping door vermijding, omdat het in eerste instantie een manier lijkt te zijn om angstopwekkende gedachten en situaties te vermijden. Sommige onderzoeken geven aan dat op de lange termijn een vermijdende coping de neiging heeft om je negatieve gedachten en emoties te verergeren. Helaas word je dan banger voor angst, en het verandert in een vicieuze cirkel. In plaats van je stressfactor te vermijden, overweeg dan gezonde manieren om ermee om te gaan. Bijvoorbeeld:

  • Praten over problemen in een relatie of partnerschap.
  • Een blik werpen op uw financiën en leren budgetteren versus verstoppen voor uw bankrekening.
  • Een moeilijke situatie herformuleren en lessen of positieve dingen zoeken in plaats van alleen negatieve dingen te zien.
  • Inventariseren en eerlijk zijn over uw gezondheidsgewoonten versus alleen maar zeggen dat u het nu druk heeft, maar dat u zich morgen op uw gezondheid zult concentreren.

Wanneer u wordt geconfronteerd met stressvolle situaties, is het over het algemeen voordeliger om problemen op te lossen, sociale steun te zoeken en gezondere copingstrategieën toe te passen die het probleem rechtstreeks aanpakken. Professionele hulp, zoals therapie of counseling, kan ook begeleiding bieden bij het ontwikkelen van effectievere coping-mechanismen .

Uw go-to-aanpak is misschien vermijdend omgaan en dat is volkomen typerend. Niemand verwacht dat je van de ene op de andere dag je aanpak verandert. Het kan echter van belang zijn om te kijken wat voor u werkt op de lange termijn en niet noodzakelijkerwijs op de korte termijn. Wat zou je kiezen: vermijden of actieve betrokkenheid?

Janvi Kapur is een counselor met een masterdiploma in toegepaste psychologie met een specialisatie in klinische psychologie.

Wat vind je van dit verhaal? Vertel het ons in de comments hieronder.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *