Pervasieve ontwikkelingsstoornis is een term die wordt gebruikt om een groep neurologische ontwikkelingsstoornissen te beschrijven die van invloed zijn op het vermogen van een individu om met anderen te communiceren en te interageren.
Het wordt gekenmerkt door moeilijkheden in sociale interactie, communicatie en repetitief gedrag. In dit artikel proberen we een informatief overzicht te geven van de pervasieve ontwikkelingsstoornis, de symptomen en het diagnoseproces.
Symptomen van pervasieve ontwikkelingsstoornis
De symptomen van PDD kunnen sterk variëren van persoon tot persoon, daarom wordt het vaak een spectrumstoornis genoemd.
Er zijn echter enkele algemene tekenen en symptomen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van PDD. Deze omvatten:
Verminderde sociale interacties: Mensen met PDD worstelen vaak met sociale interacties. Ze kunnen moeite hebben met het begrijpen van non-verbale signalen, het onderhouden van oogcontact of het aangaan van wederkerige gesprekken.
Communicatie-uitdagingen: personen met PDD hebben mogelijk een vertraagde of beperkte spraakontwikkeling. Ze kunnen ook moeite hebben met het begrijpen en correct gebruiken van taal en communicatieve vaardigheden .
Herhaaldelijk gedrag: Veel mensen met PDD vertonen repetitief gedrag of hebben specifieke interesses waar ze zich intens op richten. Dit gedrag kan bestaan uit repetitieve bewegingen (zoals fladderen met de hand), obsessieve interesses of vasthouden aan strikte routines.
Zintuiglijke gevoeligheden: Mensen met PDD kunnen verhoogde gevoeligheden ervaren voor bepaalde zintuiglijke prikkels, zoals harde geluiden, felle lichten of bepaalde texturen.
Diagnose van pervasieve ontwikkelingsstoornis
Het diagnosticeren van PDD kan een complex proces zijn dat een uitgebreide evaluatie door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg omvat.
Hier zijn enkele belangrijke aspecten van het diagnoseproces:
Medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek: de zorgverlener verzamelt informatie over de medische geschiedenis van het individu, ontwikkelingsmijlpalen en voert een lichamelijk onderzoek uit.
Ontwikkelingsscreening: een tool voor ontwikkelingsscreening, zoals de aangepaste checklist voor autisme bij peuters (M-CHAT), kan worden gebruikt om mogelijke ontwikkelingsachterstanden of problemen te identificeren.
Diagnostische criteria: De beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg zal de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders raadplegen om te bepalen of de persoon voldoet aan de criteria voor PDD.
Aanvullende beoordelingen: aanvullende beoordelingen, zoals spraak- en taalevaluaties, cognitieve tests en gedragsobservaties, kunnen worden uitgevoerd om meer informatie te verzamelen over de sterke punten en uitdagingen van het individu.
PDD-NOS-symptomen bij volwassenen
PDD-NOS (pervasieve ontwikkelingsstoornis – niet anderszins gespecificeerd), ook bekend als atypisch autisme, is een subtype van PDD dat mildere symptomen kan vertonen in vergelijking met andere typen PDD.
Hoewel PDD meestal in de kindertijd wordt gediagnosticeerd, krijgen sommige personen mogelijk pas op volwassen leeftijd een diagnose. Veel voorkomende symptomen van PDD-NOS bij volwassenen zijn:
Moeite met sociale relaties: Volwassenen met PDD-NOS kunnen problemen hebben met het aangaan en onderhouden van relaties. Ze kunnen moeite hebben met het begrijpen van sociale signalen of moeite hebben zich in te leven in anderen.
Communicatieproblemen: net als kinderen kunnen volwassenen met PDD-NOS problemen hebben met spraak en taal. Ze kunnen moeite hebben om gesprekken te beginnen of te onderhouden, sarcasme of grappen te begrijpen of een beperkt bereik van gezichtsuitdrukkingen te hebben.
Zintuiglijke gevoeligheden: Veel volwassenen met PDD-NOS blijven zintuiglijke gevoeligheden ervaren. Ze kunnen gevoelig zijn voor bepaalde geluiden, texturen of geuren, die ongemak of angst kunnen veroorzaken .
Pervasieve ontwikkelingsstoornis is een neurologische ontwikkelingsstoornis die het vermogen van een individu om te communiceren en interactie met anderen aan te tasten. Het begrijpen van de symptomen en het diagnoseproces is cruciaal voor vroege identificatie en interventie.
Als u vermoedt dat u of iemand die u kent een pervasieve ontwikkelingsstoornis heeft, is het belangrijk om professionele hulp te zoeken voor een uitgebreide evaluatie. Vroegtijdige interventie en ondersteuning kunnen de resultaten voor personen met PDD aanzienlijk verbeteren.
Geef een reactie