Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is een neurologische aandoening die wordt gekenmerkt door onoplettendheid en afleidbaarheid, met of zonder hyperactiviteit. Ons begrip van deze aandoening is enorm gegroeid en als gevolg daarvan heeft ook de therapeutische omgeving aanzienlijke veranderingen ondergaan.
Volgens de Diagnostic and Statistical Manual, Fifth Edition (DSM-5) van de American Psychiatric Association zijn er drie soorten ADHD : onoplettend, hyperactief-impulsief en gecombineerd.
Depressie, angst- en gedragsstoornis (chronische patronen van asociaal, gewelddadig of opstandig gedrag), middelenverslaving en slaapproblemen zijn allemaal in verband gebracht met deze aandoening.
Wat is aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit?
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit is een bijzonder veel voorkomende gedragsstoornis bij kinderen. Hoewel de aandoening doorgaans wordt gecategoriseerd als beginnend in de kindertijd, suggereren gegevens dat op de leeftijd van 7 de meerderheid van de kinderen met ADHD symptomen heeft die aanhouden tot in de volwassenheid.
In wezen is Attention Deficit Hyperactivity Disorder een aandoening die het gedrag en leren van jonge kinderen schaadt. Kinderen met deze aandoening hebben vaak moeite om zich te concentreren, raken snel afgeleid en kunnen hyperactief zijn. Het is cruciaal om te erkennen dat het kan leiden tot een levenslange aandoening.
Wat veroorzaakt ADHD?
Niemand weet zeker wat deze aandoening veroorzaakt. De meest populaire reden wordt toegeschreven aan de ontwikkeling van de hersenen. Evenzo kan genetica een rol spelen bij het beïnvloeden van de ontwikkeling. Sommige studies tonen aan dat er veranderingen kunnen zijn in sommige genen die vooral verband houden met onoplettendheid.
Blootstelling aan gifstoffen tijdens de zwangerschap en gedurende het hele leven kan ook bijdragen aan mogelijke veranderingen. De ontwikkeling kan ook verband houden met gehechtheidservaringen. Als een baby geen band heeft met een ouder of verzorger, of als ze traumatische ervaringen hebben die verband houden met de gehechtheid, kan dit ze minder oplettend en hyperactief maken.
Wat zijn de tekenen van ADHD: de symptomen herkennen
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit is een neurologische ontwikkelingsstoornis die zich typisch manifesteert in de kindertijd, maar kan aanhouden tot in de volwassenheid. De symptomen verschillen van persoon tot persoon en kunnen in de loop van de tijd veranderen. Hier zijn enkele voorbeelden van veelvoorkomende tekenen en symptomen:
1) Onoplettendheid
Degenen met Attention-Deficit Hyperactivity Disorder kunnen moeite hebben om de aandacht vast te houden of zich te concentreren op taken. Ze raken snel afgeleid, letten niet op details en worstelen met het begrijpen van instructies of het uitvoeren van taken die mentale inspanning vereisen.
2) Hyperactiviteit
Hyperactiviteit wordt gekenmerkt door extreme rusteloosheid en een gebrek aan vermogen om stil te zitten. Kinderen met Attention-Deficit Hyperactivity Disorder friemelen vaak, kronkelen of bewegen vaak hun armen, handen of benen. Volwassenen kunnen het ervaren als een subjectief gevoel van onbehagen.
3) Impulsiviteit
Handelen zonder na te denken wordt impulsiviteit genoemd. Personen met ADHD kunnen anderen vaak storen, moeite hebben om op hun beurt te wachten en deelnemen aan impulsieve handelingen zonder na te denken over de implicaties.
4) Slecht tijdmanagement en slechte organisatie
Personen met Attention-Deficit Hyperactivity Disorder worstelen vaak met taakorganisatie, tijdmanagement en het halen van deadlines. Ze kunnen moeite hebben om prioriteiten te stellen voor activiteiten en orde te houden in hun dagelijks leven.
5) Vergeetachtigheid
Vergeetachtigheid is een veel voorkomend symptoom. Mensen met ADHD kunnen regelmatig voorwerpen kwijtraken, afspraken of verplichtingen vergeten en problemen met het kortetermijngeheugen hebben.
6) Moeite met langdurige mentale inspanning
Taken met mentale inspanning op lange termijn, zoals huiswerk maken of lezen, kunnen moeilijk zijn voor mensen met ADHD. Ze kunnen moeite hebben om gefocust te blijven en kunnen gemakkelijk gefrustreerd of ongeïnteresseerd raken.
Opgemerkt moet worden dat de mate en combinatie van deze symptomen kunnen verschillen en dat niet alle mensen met ADHD dezelfde symptomen vertonen. Een juiste diagnose door een medische professional is essentieel voor het nauwkeurig identificeren van ADHD en het ontwikkelen van een effectieve behandelstrategie.
Zijn er maatregelen?
Hoewel wordt aangenomen dat genetica een van de grootste risicofactoren is voor Attention-Deficit Hyperactivity Disorder, zijn er eigenlijk een paar gezonde gewoonten die het minder waarschijnlijk maken dat uw kind de stoornis krijgt. Hoewel er geen remedie is voor deze aandoening , kan het nuttig zijn om preventieve maatregelen te nemen.
Doe of neem tijdens de zwangerschap niets dat de groei van de baby kan schaden. Enkele voorbeelden zijn drinken, roken en drugs gebruiken voor de lol. Verontreinigende stoffen en gifstoffen, zoals verf op loodbasis of sigarettenrook, mogen niet in de buurt van kinderen zijn.
Hoewel er geen direct verband bestaat tussen schermtijd en ADHD, zeggen experts dat kinderen in hun eerste vijf levensjaren niet te veel tv moeten kijken of te veel videogames moeten spelen.
Let erop dat u uzelf niet te veel diagnosticeert met deze aandoening. Soms kunt u verstoringen in aandacht en concentratie ervaren of moeite hebben met onthouden, maar dat rechtvaardigt geen diagnose. Wat misschien de tekenen van ADHD lijken, kan een façade zijn voor uw depressie en angst. Het is het beste om de hulp in te roepen van een professional in de geestelijke gezondheidszorg om onderscheid te maken tussen deze aandoeningen.
Janvi Kapur is een counselor met een masterdiploma in toegepaste psychologie met een specialisatie in klinische psychologie.
Wat vind je van dit verhaal? Vertel het ons in de comments hieronder.
Geef een reactie