Autor One Piece nigdy nie wstydzi się czerpać inspiracje z innych dzieł. Jak widzieliśmy przez ponad dwie dekady emisji serii mangi, istnieją różne serie, które odzwierciedlają arcydzieło stworzone przez Eiichiro Odę. Największą inspirację, jaką można dostrzec w One Piece, czerpiemy z twórczości nieżyjącego już autora Akiry Toriyamy.
Budowanie świata, przemiany postaci i wiele innych rzeczy w One Piece Eiichiro Ody mogło być inspirowane najbardziej wpływowym dziełem Toriyamy, serią Dragon Ball. Ale może istnieć serial telewizyjny, z którego One Piece czerpał inspirację nie tylko pod względem fabularnym, ale także związanym z mocami jednej z najbardziej tajemniczych istot w serialu.
To seria powieści Johna Ronalda Reuela Tolkiena „Władca Pierścieni”, która doczekała się także trzech filmów i adaptacji serialowej. Ta seria może być inspiracją nie tylko dla historii powstania One Piece, ale jedna z jej postaci może być także inspiracją dla władcy świata, Imu.
Zastrzeżenie: ten artykuł zawiera potencjalne spoilery z serii mangi One Piece.
One Piece: Odkrywanie powiązania mocy Imu z serialem telewizyjnym Władca Pierścieni
W starożytności we Władcy Pierścieni elfy wykuły 19 pierścieni dla 19 władców Ziemi (znanych w serialu jako Arda). Pierścienie te miały niebiańską moc i były rozdawane władcom jako prezenty. Annatar, władca darów, również odegrał główną rolę w wykuwaniu tych pierścieni.
Ale elfy wykuły także dwudziesty pierścień i został on skonstruowany przez Annatara, który namówił elfy do zrobienia tego pierścienia. Niestety w serialu nie było żadnego władcy darów, a prawdą Annatara był Czarny Pan, Sauron. Co więcej, dwudziesty pierścień, który został sfałszowany w wyniku oszustwa, był najpotężniejszy i został nazwany Czarną Mową (Tengwar).
Pierścień ten stanowił część siły Saurona i mógł kontrolować każdego innego posiadacza pierścienia. Tangwar był także jedynym pierścieniem, który miał własną wolę, co czyniło go nie tylko najsilniejszym pierścieniem spośród 20 pierścieni, ale także najniebezpieczniejszym.
Wracając do One Piece, historia powstania serii jest dość podobna, z 20 królami, którzy rządzili światem i Nefartari Lili, która opuściła grupę i pozostawiła 19 królów. Fani spekulują, że Lili później została Imu i przejęła kontrolę nad całym Rządem Światowym.
Z 19 pierścieni wykutych przez elfy dziewięć zostało przekazanych ludzkim królom, którzy zostali zepsuci w wyniku ingerencji Saurona podczas wykuwania pierścieni. To uczyniło ich lojalnymi wobec Saurona, a pięciu z nich zostało mianowanych „diabłami” Saurona w filmie Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia.
Tych pięciu Gorosei z One Piece może być inspirowanych tymi pięcioma „diabłami”, ponieważ posiadają diabelskie owoce inspirowane przez diabły, jak ujawniono w rozdziale 1110. Ci Gorosei są również lojalnymi żołnierzami Imu, tak jak pięć diabłów Saurona. Poza tym istnieje kilka innych szczegółów, które mogą powiązać Saurona z władcą Wielkiej Linii.
Imię Sauron nie może być wypowiadane w serii Władca Pierścieni, podobnie jak Imu, który nie lubi, gdy ludzie na niego patrzą. Król Arabasty, Cobra, został zabity, ponieważ próbował rozmawiać z Imu.
Oko Saurona porównuje się do czegoś, co widzi wszystko podobnie jak Imu, ponieważ nic nie przechodzi niezauważone ich oczami.
Czy zatem, przy wszystkich tych powiązaniach między Sauronem i Imu, moc tego ostatniego może być taka sama jak pierwszego? Oprócz mocy znajdujących się w pierścieniu Saurona, postać może zmieniać kształt. Potrafi zmieniać kształt w trzy stworzenia: wampira, węża i wilkołaka.
Tak jak Pięciu Starszych ma zdolności transformacji, Imu może również mieć zdolność przemiany w stworzenie, tak jak Sauron, ale w które z trzech stworzeń może się przemienić?
Fani już spekulują, że Imu może inspirować się japońskim yokai Nure-Onną lub haitańskim mitycznym duchem Damballą , które są blisko spokrewnione z wężami. Zatem moce Imu mogą skupiać się wokół ich przemiany w węża lub stworzenie wężopodobne.
Teoria One Piece twierdzi, że Dragon, Chopper i Imu dołączą do Luffy’ego jako bogowie świata serialu
Teoria One Piece łączy dzieło Imu i Czerwonej Linii z mitologią voodoo (i ma to sens)
Dodaj komentarz